تار نوری یا فیبر نوری یا فایبر نوری (Optical fiber) رشتهٔ باریک و بلندی از یک مادّهٔ شفاف مثل شیشه (سیلیکا) یا پلاستیک است که میتواند نوری را که از یک سر به آن وارد شده، از سر دیگر خارج کند. فیبر نوری دارای پهنای باند بسیار بلندتر از کابلهای معمولی میباشد و با آن میتوان دادههای تصویر، صوت و دادههای دیگر را بهراحتی با پهنای باند بالا تا ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه و بالاتر انتقال داد. امروزه مخابرات نوری، به دلیل پهنای باند وسیعتر در مقایسه با کابلهای مسی، و تأخیر کمتر در مقایسه با مخابرات ماهوارهای از مهمترین ابزار انتقال اطلاعات محسوب میشود. تارها، خصوصیات کابل و پوشش آنها، در سه دسته عمده تقسیمبندی میشوند
فیبر نوری چگونه کار میکنند؟
این سوال یکی از متداول ترین سوالاتی است که توسط بسیاری از افراد مطرح میشود. لازم به ذکر است بدانید فیبر نوری دادهها را به شکل ذرات جابجا میکند. نام هر ذره که توسط فیبر نوری جابجا میشود فوتون میباشد. فوتونها مسیر درون کابل نوری را طی میکنند و از نقطهای به نقطه دیگر منتقل میشوند. زمانی که سیگنالهای نوری در داخل کابل فیبر نوری به حرکت در میآیند در واقع از سطح هسته و غلاف انعکاس پیدا میکند و مسیر را به صورت زیگزاگی در طول کابل فیبر نوری طی مینمایند.
در ادامه بهتر است بدانید سیگنالهای نوری با 30 درصد سرعت کمتر نسبت به نور در فیبر نوری حرکت میکنند. زیرا لایههای شیشهای دارای چگالی هستند که این چگالی نمیگذارد که سیگنالها با سرعت بیشتری حرکت کنند. اما در هر شرایطی سرعت سیگنالهای فیبر نوری نسبت به سیگنالهای الکتریکی در کابلهای مسی چندین برابر میباشد